Een tijdje heb ik me er tegen verzet, maar nu moet het toch echt gebeuren: winkelen op afspraak. We hebben de afgelopen maanden ontdekt dat veel niet nodig blijkt te zijn. Toch merk ik dat we toe zijn aan wat nieuwe spullen. De kinderen zijn behoorlijk gegroeid en een kappersbezoekje zou niet verkeerd zijn. Met de nodige tegenzin vul ik mijn gegevens in en maak een serie afspraken bij lokale winkeliers.

Die middag loop ik bij één van de winkeliers binnen en raak aan de praat. We hopen allebei dat de lockdown snel voorbij is en proberen positief vooruit te kijken. ‘Heb je nog vakantieplannen voor de zomer?’, vraag ik haar. Ik zie haar twijfelen: ‘Nee, totaal geen ruimte voor in mijn hoofd en eerlijk gezegd, heb ik behoorlijk moeten inleveren door de sluitingen.’ Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan: echt weer zo’n vraag vanuit mijn eigen referentiekader! Ik raap mezelf snel bij elkaar en besluit het positief in te steken: ‘Maar, ben je er wel aan toe, zou je het wel willen als het financieel mogelijk zou zijn?’. Ze knikt en vertelt me dat ze toch wel hoopt dat er mogelijkheden zijn deze zomer. Ik hoop hard met haar mee.

Na mijn winkelbezoek haalt ze een ansichtkaart tevoorschijn. ‘Gekregen van een anonieme klant’, vertelt ze. ‘Er zat ook nog geld bij, heel veel geld.’ Ze glimlacht van oor tot oor en ik zie de emotie op haar gezicht. Ik laat mijn ogen over de regels gaan en ook ik schiet vol: wat een cadeau, wat een compassie! Ik ben er echt even stil van. Mijn coronamoeheid van eerder verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ze zijn er echt als je goed kijkt: betrokken mensen en mooie gebaren. Je moet wel blijven opletten om te ze te ontdekken; blijven luisteren en vragen stellen.

Vragen stellen dus. Mijn ietwat lompe vraag doet me denken aan een lied: ‘In mijn zwakheid zie ik Uw kracht’. Dankzij mijn vraag ontdekte ik iets heel moois. Noem het positiviteit, voor mij is het God. Hij laat mij zien dat ik naar boven moet kijken: er is altijd hoop. Ik ben dankbaar dat ze mij een kijkje in haar leven gaf en het is mooi om te ontdekken dat er echt nog hoopvolle dingen gebeuren. En domme vragen? Die blijken dus nog steeds niet te bestaan!